Przeskocz do treści

Opublikowano

Wzywamy wszystkich ludzi dobrej woli do przyłączenia się do międzynarodowej kampanii na rzecz przywrócenia pełnowartościowych relacji rodzinnych dla czwórki dzieci odebranych rodzicom i przekazanych obcym kulturowo osobom.

Aktualizacja III: Sąd w Opolu odrzucił 19/11/24 w trybie zaocznym zażalenie rodziców na umorzenie postępowania przez sąd niższej instancji.

Aktualizacja II:  Światowy Kongres Polaków aktywnie informował o zaistniałej sytuacji polskie, szwedzkie i europejskie organy odpowiedzialne za przestrzeganie Praw Dziecka. Szwedzki sąd zdecydował o wstrzymaniu postępowania do czasu rozpatrzenia przez polską instancję nadrzędną odwołania rodziców od wyroku sądu polskiego. 

Aktualizacja: wg informacji rodziców dwie z sióstr przetrzymywanych oddzielnie u obcojęzycznych opiekunów zastępczych zostały po czterech miesiącach w końcu zakwaterowane razem. Do niedawna nie miały one żadnej możliwości komunikowania się ze sobą i z resztą rodzeństwa oraz (poza najstarszą) z rodzicami!

Konwencja o prawach dziecka w skrócie

Konwencja gwarantuje prawa dziecka, niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia. Przyjęta została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1989 r., Polska jest inicjatorem jej uchwalenia. Konwencja weszła w życie w 1990 r. Stronami konwencji jest 195 państwa (czerwiec 2015 r.). Polska ratyfikowała konwencję w 1991 r.

Postanowienia Konwencji o prawach dziecka są podstawą działalności UNICEF, który podejmuje starania, aby stanowiły one kanon zasad etycznych i standardów międzynarodowych postępowania wobec dzieci.

Konwencja nakazuje gwarantowanie zapisanych w niej praw bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Ponadto, zakazuje jakiejkolwiek dyskryminacji lub karania dziecka ze względu na status prawny, działalność, poglądy, przekonania religijne rodziców, członków rodziny lub opiekunów.

Nakazuje ona, by we wszelkich działaniach dotyczących dziecka kierować się jego najwyższym dobrem.

Konwencja nakłada na państwa obowiązek podejmowania działań biorąc pod uwagę prawa i obowiązki rodziców dziecka lub jego opiekunów. Ponadto, nakazuje państwom poszanowanie praw i obowiązków rodziców, członków rodziny, środowiska, opiekunów prawnych, innych osób, do ukierunkowania dziecka i udzielania mu rad przy korzystaniu przez nie z praw określonych w konwencji. Konwencja wskazuje, że rodzice lub inne osoby odpowiedzialne za dziecko ponoszą główną odpowiedzialność za jego utrzymanie oraz zapewnienie warunków niezbędnych do rozwoju.

W konwencji zapisane są:

  • prawo do życia i rozwoju, do tożsamości, obywatelstwa,
  • prawo swobody myśli, sumienia i wyznania, wyrażania poglądów, w tym w postępowaniu administracyjnym i sądowym,
  • prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, domowego, tajemnicy korespondencji
  • prawo do wychowania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi, prawo poznania rodziców, jeżeli to możliwe,
  • prawo do wolności od tortur, poniżającego traktowania, przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych,
  • prawo do swobodnego zrzeszania się, pokojowych zgromadzeń,
  • prawo do odpowiedniego do wieku i stopnia rozwoju traktowania w ramach postępowania karnego,
  • prawa społeczne, w tym prawo do odpowiedniego standardu życia, opieki w instytucjach i zakładach, ochrony socjalnej, ochrony zdrowia, rehabilitacji społecznej i zdrowotnej,
  • prawo do ochrony przed wyzyskiem ekonomicznym, podejmowaniem pracy w zbyt wczesnym wieku,
  • prawo do wypoczynku i czasu wolnego,
  • prawo dostępu do informacji i materiałów pochodzących z różnych źródeł,
  • prawa do nauki, w tym prawo do bezpłatnej i obowiązkowej nauki w zakresie szkoły podstawowej.

Szczególną uwagę konwencja poświęca dzieciom niepełnosprawnym, nakładając na państwo obowiązek zapewnienia warunków integracji społecznej, edukacji, rehabilitacji, rekreacji, dostępu do opieki zdrowotnej. Ponadto, konwencja zawiera zasady dotyczące postępowania w przypadku przysposobienia, procedur uchodźczych, ochrony tożsamości dzieci należących do mniejszości etnicznych, religijnych, językowych.

żrodło      https://www.gov.pl/web/rodzina/konwencja-o-prawach-dziecka

Podpisz petycję!

Opublikowano

Otwarcie II Światowego Kongresu Polakow
W Pałacu Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie
W dniu 4.11.2024 r.

Otwarcia dokonują

dr Krystyna Krzekotowska Prezes ŚWIATOWEGO KONGRESU POLAKÓW
oraz
Marek Wolski
Główny Koordynator Kongresu

Przemawia

Patron Honorowy
Adam Struzik Marszałek Województwa Mazowieckiego

Opublikowano

Pomoc charytatywna w Polsce była organizowana już od samego początku wojny. W dniu wypowiedzenia wojny Rosji przez Niemcy ukonstytuował się 1 sierpnia 1914 roku Warszawski Komitet Obywatelski (WKO), a w ślad za nim 11 września Centralny Komitet Obywatelski (CKO). I jeden i drugi komitet jednoczył znamienite osobistości życia gospodarczego i politycznego ówczesnego Królestwa Polskiego pod zaborem rosyjskim, I tak w WKO prezesem został Zdzisław Lubomirski, vice-prezesem Piotr Drzewiecki a sekretarzem Stefan Dziewulski. Członkami byli m.in. Henryk Konic, Leopold Kronenberg, Marian Lutosławski, Franciszek Nowodworski, Józef Natanson, Konstanty Plater, Władysław Sobański, Józef Wielowiejski.

Dobrym przykładem na to, że WKO zajmował się nie tylko pomocą charytatywną czy, stopniowo1, gospodarką miejską, ale i szeroko pojętą polityką społeczną jest sprawa poruszona na zebraniu w dn. 5 sierpnia 1914:

[…] Panowie Drzewiecki i Lutosławski zakomunikowali, że w Warszawie znajduje się wielka ilość robotników, którym fabryki nie wydały zarobków dla braku gotówki i robotnicy ci, czekają na swoje należności, pozostają w mieście zamiast wyjechać na wieś do robót polnych. Komitet uchwalił, że należy wejść w porozumienie z fabrykami co do dostarczenia przez nie Komitetowi spisu niezapłaconych robotników i co do udzielenia Komitetowi zobowiązania - że po uruchomieniu środków pieniężnych należności nieobecnych robotników będą wpłacone do kasy Komitetu,
skąd robotnicy będą mogli po powrocie je odbierać. Sprawę tę powierzono Sekcji Pośrednictwa Pracy w osobie pana Drzewieckiego2.[...]3

Egzekutywę CKO stanowili Seweryn Czetwertyński, Władysław Grabski, Stanisław Karpiński i Andrzej Wierzbicki. Członkami byli m.in. Stanisław Wojciechowski, A. Bogusławski, Z. Chrzanowski, B. Załęski, A. Wieniawski.

4.08.1914 r. ukonstytuował się z inicjaty Leona Przanowskiego, prezesa Lubelskiej

Dyrekcji Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego i adwokata Romana Zaremby Lubelski Miejski Komitet Obywatelski. Prezesem zarządu został Leon Przanowski. Początkowym celem Komitetu była pomoc dużym rzeszom bezrobotnych z zamkniętych w wyniku wybuchu wojny fabryk4.

1 września 1914 roku w Polonia piotrogrodzka założyła Polskie Towarzystwo Pomocy Ofiarom Wojny (PTPOW), którego prezesem został Władysław Żukowski, a wiceprezezesami Henryk Święcicki (poseł do III Dumy) i ks. Konstanty Budkiewicz (proboszcz parafi św. Katarzyny w Piotrogrodzie). Towarzystwo prowadziło intensywną działalność pomocową wśród Polaków pod panowaniem rosyjskim, w tym w Warszawie i Galicji. Do 15/11/1915 wpłynęło do kasy PTPOW ponad 13 mln. rubli sum rządowych5.

1 WKO stopniowo przejmował funkcje warszawskiego magistratu, patrz protokół posiedzenia WKO 1914.10.12, Archiwum Warszawy, sygn. 72/114

2 Zmarł w r. 1943 w więzieniu Gestapo aresztowany za uprzedzenie współpracujących z podziemiem szwedzkich biznesmenów o grożącym im aresztowaniu.

3 Protokół posiedzenia WKO 1914.08.05, Archiwum Warszawy, sygn. 72/114

4 Korzeniowski Mariusz, Lubelski Miejski Komitet Obywatelski w latach 1914 – 1915, Rocznik Lubelski 1989-1990, Nr 31-32, str. 161-174

5 Grabski Władysław, Żabko-Protopowicz Antoni, Ratownictwo społeczne…, str. 87.

Opublikowano

Kapituła Światowego Kongresu Polaków ma przyjemność uhonorować prestiżową nagrodą Złotym Laurem POLONUSA 2024 niezwykle wszechstronnego artystę plastyka i promotora Polonii - art. pl. prof. Tadeusza Kurka.

Pan Tadeusz Kurek mimo że 16 stycznia 2024 roku skończył 88 lat, wciąż jest pełen twórczego zapału i na okoliczność II Światowego Kongresu Polaków, w Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, przygotował 40 portretów wybitnych Polaków z kraju i z Polonii.

W swojej karierze zawodowej wykonał ponad 2 tys. szkiców portretowych, m.in. mieszkańców miasta Ostrowca, dzieci, wojskowych i polskich lekarzy w świecie oraz wybitnych Polaków.

To tylko część milowych kroków w długim i bogatym życiu Pana Profesora. Artysta jest laureatem kilkunastu prestiżowych nagród i odznaczeń, m.in. IV Międzynarodowego Konkursu na Rzeźbę Pomnik Polonii w Warszawie, odznaczenia: Krzyż Kawalerski 0rderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Gloria Artis, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Honorowa Odznaka Województwa Świętokrzyskiego, Złoty Medal „Wspólnoty Polskiej”.

Pan Profesor Kurek jest tak doceniany przez środowisko kultury i sztuki, że z okazji 60-lecia pracy twórczej fabryka Ćmielów-Chodzież zamieściła na porcelanie (komplety kawowe) kolekcję jego dzieł.

Tadeusz Kurek pochodzi z Ostrowca Świętokrzyskiego, ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Kielcach, studia wyższe odbył na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a studia podyplomowe w Instytucie Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, wieloletni nauczyciel wychowania plastycznego w ostrowieckich szkołach i pracownik dydaktyczno-naukowy w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości (aktualnie Akademii Nauk Stosowanych im. Józefa Gołuchowskiego w Ostrowcu Świętokrzyskim).

Współzałożyciel oraz wieloletni prezes stowarzyszenia artystycznego „Grupa 10" w 0strowcu Świętokrzyskim. Zajmuje się malarstwem olejnym, akwarelą, grafiką, rysunkiem, rzeźbą, medalierstwem i architekturą wnętrz. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i członek Światowej Rady Badań nad Polonią. Swoje prace malarskie prezentował na licznych wystawach zbiorowych oraz na wystawach indywidualnych w kraju i na pięciu kontynentach.

Pan Tadeusz Kurek z całą pewnością jest człowiekiem renesansu, jak wspomniałam na początku artystą wszechstronnym artystą malarzem, portrecistą, architektem wnętrz, rzeźbiarzem, twórcą płaskorzeźb, medali, statuetek, tablic pamiątkowych, ilustratorem książek, pedagogiem, działaczem społecznym, a nawet trenerem i międzynarodowym sędzią tenisa stołowego.

Warszawa dn.04.11.2024r. Kanclerz Kapituły ŚKP

dr Krystyna Krzekotowska

Prezes Światowego Kongresu Polaków

Opublikowano
W pięknej scenerii Oranżeraii Pałacu w Wilanowie odbył się II Światowy Kongres Polaków z udziałem przeszło 330 uczestników z całego świata. W pięciu panelach programu brało udział 80 panelistów.

Laudacja dla Marszałka Województwa Mazowieckiego Pana Adama Struzika

Szanowny Panie Marszałku

W imieniu Kapituły Stowarzyszenia ŚKP mam zaszczyt przekazać Panu nagrodę Złoty Laur Polonusa 2024 za całołokształt działań na rzecz integracji Polaków mieszkających w ojczyźnie i Polaków żyjących poza naszą ojczyzną oraz Polonii.

Doceniamy Pana zaangażowanie i chęć niesienia pomocy, służenie wiedzą i doświadczeniem, a także to, że jest Pan wzorem stosowania w Pracy Urzędu Marszałkowskiego europejskiej strategii przyjaznego mieszkańcom zarządzania.

Od wielu lat Pan Marszałek wspiera Polaków za granicą oraz organizacje i środowiska polonijne.

Czynił to Pan Marszałek także jako senator i marszałek Senatu RP oraz przewodniczący Komisji senackiej ds. Emigracji i Współpracy z Polakami.

Przyczynił się Pan do powstania Domu Polskiego w Wilnie.

Biogram Pana Marszałka, jego osiągnięcia zajęłoby nam sporo czasu, ale dla przypomnienia podam kilka najważniejszych faktów.

Pan dr Adam Struzik

Od 1984 r. należy do Polskiego Stronnictwa Ludowego, zasiada we władzach wojewódzkich i krajowych tej partii. Członek Europejskiej Partii Ludowej (EPP).

Senator RP w latach 1991–2001 (II, III i IV kadencja). W latach 1993–1997 Marszałek Senatu RP.

W 2007 r. objął funkcję wiceprezesa Związku Województw RP. Od chwili wstąpienia Polski do Unii Europejskiej jest członkiem Komitetu Regionów; w 2010 r. został powołany w skład jego prezydium.

W latach 1994–1998 delegat do Sejmiku Samorządowego Województwa Płockiego i Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego, przewodniczący Prezydium Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego.

Od 1998 r. radny województwa mazowieckiego. Od grudnia 2001 r. nieprzerwanie marszałek województwa mazowieckiego.

Panie Marszałku w uznaniu Pana wybitnych osiągnieć i zasług przekazuję Złoty Laur Polonusa 2024.

Opublikowano

Ponad 300 gości z kraju i z zagranicy, w tym m.in. przedstawiciele parlamentu, dyplomacji, uczelni wyższych, a także eksperci i dziennikarze skupieni wokół środowiska polonijnego, wzięło udział w II Światowym Kongresie Polaków zorganizowanym przez Stowarzyszenie „Światowy Kongres Polaków” w poniedziałek 4 listopada.

Wydarzenie, organizowane pod hasłem „Strategia dla Polski ponad podziałami” w Muzeum Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie, zgromadziło osoby działające na rzecz Polonii za granicą stwarzając przestrzeń wymiany doświadczeń z zakresu kultury, gospodarki, prawa, zdrowia i mieszkalnictwa.

Światowy Kongres Polaków powrócił po siedmiu latach przerwy. Otwierając Kongres jego rolę i znaczenie dla środowisk polonijnych podkreśliła dr Krystyna Krzekotowska, prezes Stowarzyszenia „Światowy Kongres Polaków”. Zebranych gości powitał Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik, który objął nad wydarzeniem swój patronat.

Podczas Kongresu uczestnicy mogli wziąć udział w 5 panelach tematycznych związanych z gospodarką, kulturą, prawem, zdrowiem oraz mieszkalnictwem. W tym ostatnim udział wzięła Anita Florek Wójtowicz, radna Paryża. „Jako Polacy jesteśmy pracowitym narodem o wysokich kwalifikacjach. Jesteśmy też zaradni, dlatego problem niedostępności lokali mieszkalnych nie dotyczy nas aż tak bardzo jak innych narodowości. Jednak widząc jak zmienia się struktura społeczna i powolny zanik klasy średniej w Polsce, trzeba szukać nowych rozwiązań w dostępie do mieszkań na większą skalę. Rozwiązaniem, podobnym do tego w Paryżu, mogą być mieszkania z czynszem dostępnym także dla mniej zamożnych osób” – powiedziała Anita Wójtowicz. Udział w Kongresie jest dla niej przede wszystkim szansą spotkania z wieloma ciekawymi osobami z całego świata. „Warto brać udział w takich spotkaniach, bo dają okazję do spotkań i rozmów z wieloma osobami na ważne tematy. Networking to klucz do rozwijania współpracy” – dodaje.

W panelu poświęconym badaniom i projektom dotyczącym Polonii na świecie wiele uwagi poświęcono potencjałowi powrotowemu Polaków do Ojczyzny, uwzględniając uwarunkowania poszczególnych kontynentów i diaspor polonijnych. Zwrócono również uwagę na konieczność większego zainteresowania Polonią ze strony władz Polski oraz wypracowanie mechanizmów i programów dedykowanym temu środowisku.

W panelu nt. kultury polonijnej dyskutowano m.in. o roli programów kulturalnych (m.in. realizowanych przez TVP Polonia) w zakresie promocji polskiej kultury muzycznej (wysokiej i rozrywkowej) oraz troski o przyciąganie widzów polonijnych.

Kongresowi towarzyszy wystawa prac pt. „Portrety sławnych Polaków” autorstwa Tadeusza Kurka, artysty i plastyka, który był jednym z laureatów przyznanej nagrody – Złoty Laur Polonusa – za całokształt działań na rzecz Polonii. „To dla mnie wielki zaszczyt i wyróżnienie. To nagroda, która daje mi dużo satysfakcji ze względu na jej międzynarodowy charakter i znaczenie dla środowisk polonijnych” – mówił laureat. Dodatkowo, podczas Kongresu odbyła się światowa premiera pełnometrażowego filmu animowanego „Quo Vadis”. Producenci filmu opowiedzieli o kulisach pracy przy tym projekcie.

Organizatorem Kongresu jest Stowarzyszenie „Światowy Kongres Polaków” – organizacja skupiająca osoby zaangażowane w budowanie więzi między Polakami na całym świecie. Partnerem Kongresu jest Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Patronat nad wydarzeniem objął Marszałek Województwa Mazowieckiego.

Polska we Francji