Od początku pierwszej wojny światowej, która wybuchła 28 lipca 1914 r. polskie społeczeństwo było na dużych obszarach bezpośrednio objęte działaniami wojennymi. Zniszczenia wojenne, intensywna eksploatacja społeczeństwa i niekiedy rabunkowa gospodarka prowadzona przez strony walczące przyczyniły się do zerwania łańcuchów dostaw, upadku rolnictwa, przemysłu i handlu, nędzy, głodu i znacznie zwiększonej umieralności, zwłaszcza wśród niemowląt.
Na szczęście polskie elity gospodarcze, zawodowe i kościelne natychmiast zaczęły organizować wszelkiego rodzaju pomoc społeczną.
Głębsze studia zebranych informacji pozwalają na postawienie tezy, że ta dość masowa polska akcja samopomocy spotkała się z pozytywnym przyjęciem na całym świecie i prawdopodobnie przyczyniła się do wzbudzenia przychylności narodów świata do polskiej walki o odzyskanie niepodległości. Również znamienny jest brak w społeczeństwie polskim, w odróżnieniu od krajów ościennych, radykalnych ruchów rewolucyjnych związanych z I wojną światową.
Postanowiliśmy zmapować najważniejsze działania polskiej pomocy humanitarnej w latach 1914-1918. Będziemy je tu prezentować w odcinkach..
Pierwsze prezentacje zmapowaniania polskiej akcji humanitarnej 1914-1918 miały miejsce na XXIII Konferencji Naukowej z cyklu „Filozofia Zrównoważonego Rozwoju” i na III Konferencji Inicjatyw Polonijnych.